Gerard was niet dood. En dat was misschien wel het enige wat hem met het leven verbond. Gerard werkte doordeweeks. In het weekend wachtte hij op maandag. Zijn kinderen liegen niet wanneer zij in de mooiste herinnering aan hun vader beschrijven hoe hij ze in het weekend soms meenam naar zijn werk, waar zij in het donker om de beurt de zaklantaarn mochten vasthouden om hun vader bij te schijnen wanneer hij “in het geniep” vooruitwerkte. “De spanning van succes”, noemde hun vader het.

Gerardus Cornelius Franciscus Bunzingh

(Binnenkort verwacht!)